Vandaag kwam ik erachter wat moed is. In ieder geval voor mij dan. Als ik ergens in vastloop zijn er stappen nodig. Ik kan de moed verzamelen, mezelf laten zien en doen wat nodig is. Mijn inzicht van vandaag is dat het zowel met toestaan als opstaan te maken heeft. De stap die ik vaker mag nemen is 'opstaan', maar soms moet je weten wanneer juist niet iets te doen en te blijven zitten. Toestaan gaat over het toelaten van de gevolgen, wat die ook mogen zijn en toelaten van alles wat er tussen jezelf en je doel zit. De angst, iets verliezen, pijn, maar ook de positieve kant; het geluk, blijdschap en groei. Emoties hebben me op aantal vlakken flink tegengehouden om iets te doen, vaak verbonden aan schaamte of wanhoop. Het toestaan, of 'binnen laten komen' van die emoties vergt soms meer moed dan er tegen tegen te vechten en het 'buiten me te houden', wat misschien wel stoer lijkt, maar uitstel van executie is.
Ik denk dat we allemaal 'ergens bij willen horen', ik in ieder geval wel. Of dat nu mijn naaste familie, de buurt, werkomgeving of het universum is.
Ik denk dat dit één van de redenen is waarom social media zo succesvol is op dit moment. Social staat vrij vertaald voor 'verbond' en voor mij is dat echt als ik verbind vanuit precies datgene wat er nu is. Wat dat ook mag zijn. Het voelt even eng, alsof ik mezelf bloot geef, maar het heet niet voor niets 'de naakte waarheid'.
Een man in pak, lopend op het perron, was druk met zijn smartphone bezig en gooide zijn sigaret achteloos op de grond. Ik raapte deze op, holde achter de man aan en zei: "u liet wat vallen, zal ik het even voor u opruimen?", "Dat is goed", antwoorde de man onverstoord. Ik gooide het in de rokerszuil een paar meter verder op en liep weer terug naar de stationshal. Ik weet niet hoe de man er over dacht, maar ik moest wel lachen in mezelf. Ik realiseerde me ook, dat als ik dit de hele dag zou doen, ik aan andere zaken niet toe zou komen en dat er naast moed ook wijsheid nodig is om een betere wereld te maken.
De wijsheid te weten wanneer iets te doen of (toe) te laten.
Ik denk dat we allemaal 'ergens bij willen horen', ik in ieder geval wel. Of dat nu mijn naaste familie, de buurt, werkomgeving of het universum is.
Ik denk dat dit één van de redenen is waarom social media zo succesvol is op dit moment. Social staat vrij vertaald voor 'verbond' en voor mij is dat echt als ik verbind vanuit precies datgene wat er nu is. Wat dat ook mag zijn. Het voelt even eng, alsof ik mezelf bloot geef, maar het heet niet voor niets 'de naakte waarheid'.
Een man in pak, lopend op het perron, was druk met zijn smartphone bezig en gooide zijn sigaret achteloos op de grond. Ik raapte deze op, holde achter de man aan en zei: "u liet wat vallen, zal ik het even voor u opruimen?", "Dat is goed", antwoorde de man onverstoord. Ik gooide het in de rokerszuil een paar meter verder op en liep weer terug naar de stationshal. Ik weet niet hoe de man er over dacht, maar ik moest wel lachen in mezelf. Ik realiseerde me ook, dat als ik dit de hele dag zou doen, ik aan andere zaken niet toe zou komen en dat er naast moed ook wijsheid nodig is om een betere wereld te maken.
De wijsheid te weten wanneer iets te doen of (toe) te laten.
RSS-feed